Öğrenmek yaşam boyu devam eden bir süreçtir. İnsanlar evde, okulda, sokakta, nette, chat’te her yerde bir şeyler öğrenir. Ancak herkes aynı şekilde öğrenmez. Bireylerin birbirlerinden farklı öğrenme stilleri vardır. Farklı yazarlar tarafından geliştirilmiş farklı öğrenme stili sınıflandırmaları mevcuttur. Honey ve Mumford öğrenme stilleri bu sınıflandırmalardan birisidir. Buna göre bireyler aktivist, yansıtmacı (tefekkürcü), teorici ve pragmatist olarak dört farklı kategoride sınıflandırılır.
Peki, sizin öğrenme stiliniz hangisi?
AKTİVİSTLER
Aktivistler, öğrenmeye kaşı açık fikirli, şüpheci olmayan ve yaparak öğrenen kişilerdir. Yeni deneyimlere ön yargısız olarak balıklama atlarlar. Aktivistlerin öğrenirken ellerinin kirlenmesine ihtiyacı vardır. Şimdi ve burada olandan ve deneyimlerin akışına kendilerini kaptırmaktan hoşlanırlar.
Günleri eylemle doludur. Önce yapıp sonra sonuçlarını görmek isterler. Bir eylem heyecanını kaybettiğinde hemen yenisini aramaya koyulurlar. Zorlukları gelişim için bir fırsat olarak görürler. Başkalarıyla etkileşim halinde olmaktan hoşlanırlar, ancak bu etkileşimin merkezinde kendilerini görürler. Katıldıkları eğitimlerde ilgi odağı aktivistlerdir. Takım çalışması, rol oynama, iş oyunları gibi öğrenme etkinliklerinden hoşlanırlar. Uzun uzun ders dinlemek, okumak, izlemek gibi etkinlikler onlara göre değildir.
Felsefeleri “her şeyi bir kez dene”dir.
YANSITMACILAR (TEFEKKÜRCÜLER)
Tefekkürcüler, gözlem yaparak ve düşünerek öğrenirler. Olaylara geriden bakmayı ve başkalarını gözlemlemeyi tercih ederler. Farklı bakış açılarına sahip insanların deneyimleri onlar için bir öğrenme kaynağıdır. Veri toplamayı ve bu veriler üzerine uzun uzun çalışarak bir sonuca varmayı severler. Harekete geçmeden önce tüm olası sonuçları düşünmek isterler. Toplantılarda ve tartışmalarda geride kalmayı tercih ederler.
Eyleme geçmeden önce düşünmeyi tercih ederler. Özümsemeden harekete geçmek istemezler. Zaman kısıtlaması olmadan kendi kendilerine düşünerek daha iyi öğrenirler. İlgi odağı olmaktan hoşlanmazlar.
Felsefeleri ihtiyatlı olmaktır.
TEORİCİLER
Teoriciler eylemlerin arkasındaki teoriyi anlamaktan hoşlanırlar. Öğrenme sürecine katılmak için kavramlara, modellere ve gerçeklere ihtiyaç duyarlar. Analiz ve sentez yapmayı tercih ederler. Yeni bilgileri sistematik ve mantıklı bir teori haline getirmek isterler.
Teoriciler gözlemlerini karmaşık fakat mantıklı teorilere dönüştürebilirler. Problemleri adım adım mantıksal bir süreç olarak görürler. İşler gerçekçi bir zemine oturuncaya kadar bıkmadan çalışabilen mükemmeliyetçi kişilerdir. Karmaşık bir durumu analiz etmek, üst düzey kişilere eğitim vermek gibi entelektüel gerilim gerektiren durumlarda daha iyi öğrenirler.
Felsefeleri gerçeklik ve mantığa dayalıdır. “Mantıklıysa iyidir.” sözünü benimserler.
PRAGMATİSTLER
Pragmatistler öğrendiklerinin gerçek yaşamda ne işlerine yarayacağını görmek isteyen kişilerdir. Pragmatistler için fikirler, teoriler ve teknikler gerçek hayatta işe yarıyorsa değerlidir. Başarılı bir uzman tarafından gösterilen pratik yöntem ve teknikleri öğrenmekten hoşlanırlar. Katıldıkları eğitimlerden uygulamada denemek istedikleri yeni fikirlerle dolu olarak dönerler.
Uzun uzun düşünmek gerektiren etkinlikler ve açık uçlu tartışmalar onlara göre değildir. Pratik kararlar vermeyi ve problem çözmeyi seven insanlardır. Öğrenirken modelleyebilecekleri iyi örneklere ihtiyaç duyarlar. Öğrendiklerini uygulayabileceklerinden emin olmadıklarında öğrenmekte zorlanırlar.
Felsefeleri “İşe yarıyorsa iyidir.” ve “Her zaman daha iyi bir yol vardır.” şeklindedir.
Kendi Öğrenme Stilinizi Keşfetmek için Tıklayın
