Eylemlerimizi öyle otomatik gerçekleştiriyoruz ki çoğu zaman ne yapıp ettiğimizin farkında bile olamayabiliyoruz. İbadet eden insanlar bilir ibadete başlamadan önce niyet ederiz. Niyet etmek demek ne yaptığımızın farkında olmak ve eylemimize bilinç katmaktır.
Çoğu zaman kafamızda yapmamız gereken işlerin uçuştuğunu fark ederiz. Şu zaman şunu yapmalıyım, şu zaman bunu yapmalıyım gibi. Birçok şeyi kafamızda tasarlasak da geriye dönüp baktığımızda bunların pek azını yaptığımızı görürüz.
Acaba neden yapmamız gereken şeylerin pek azını yapıyoruz? Neden koskoca yaz tatilinde birçok şeyi planladığımız halde pek azını yapabiliyoruz ya da hiç bir şey yapamıyoruz.
Öyle sanıyorum ki bunun en temel sebebi kafamızdaki düşünceleri kağıda dökmemek yani yazmamaktır. Planladığımız ancak yazmadığımız şeyler unutuluyor adeta kafamızın içinden uçup gidiyor. ‘’Kalem unutmaz; kelam unutur’’ sözü boşu boşuna söylenmemiş.
Tasarladığımız şeyleri verimli bir şekilde, istediğimiz gibi yapabilmek için bunları zaman sırasına göre madde madde yazmalı yani bu işleri yapmaya niyet etmeliyiz. Ayrıca yazdığımız bu işler listesini evimizin en görünür yerine asarak hem üzerimizde psikolojik bir baskı aracına dönüşmesine imkan vermeli hem de unutulup gitmesine engel olmalıyız.
Yapmamız gereken işlerin yapılması bizleri mutlu ettiği gibi yapmamız gerektiği halde yapmadığımız şeyler de hem kendi nazarımızdaki öz saygımıza zarar verir hem de başkalarının gözündeki değerimizi düşürür.
Listemizde gerçekleştirdiğimiz hedeflerin üzerini kalemle çizerek bunların bizlere mutluluk vermesini de sağlayabiliriz. Zira üzerimizdeki yüklerden kurtulmak bizi rahatlatır ve bize farkında olmadığımız bir özgüven verir.
Liste yapmak gerçekten de güzel bir fikir.İnsan yaptıklarının üstünü birer birer çizdiğinde büyük bir iş başarmış hissiyle özgüvenini tazeler.