EY GAFİL
Ey gafil, sular çekilip ortalık durulduğunda,
Sınav anı bitip insanlar rahata ulaştığında.
Ben Rabbime yakınlaşmış, sen uzaklaşmış olacaksın.
Ben gururla yaşarken sen mahcup ve mahzun olacaksın.
Nevbahardasın; yapraklar dökülecek bir gün.
Gülenler ağladı; ağlayanlar gülecek bir gün.
Sarp geçitler geçilerken belli olur insanın hası,
Gam, keder günlerinde dökülür gönüllerin pası.
Kapılıp bir hayale amansız gidiyorsun,
Gözünü hırs bürümüş; doğru yanlış bilmiyorsun.
İnsan her dem aynı olmaz; dünya bir rüyadır.
Bugünler daim sanma; vızır vızır dönen devrandır.
SARICAOĞLAN
