KENDİSİNE HARCAYAMAYANLAR

Çalışmak insanoğlu için bir zorunluluktur. Geçici dünya hayatında hiç ölmeyecekmiş gibi hırsla çalıştığımız halde kendimiz için harcama yapmaya bir türlü kıyamıyoruz. Babil’in en zengin adamı adlı kitapta zengin bir tüccar olan Arkad:  “Kazandıklarınızın onda birini kendiniz için harcayın.” der.

Kazandığımız gelirlerimizden pek çok harcama yapıyoruz. Harcama kalemlerini incelediğimizde; mutfak harcamalarımız, evimizin taksidi, arabamızın bakımı, çocuklarımızın eğitim harcamaları, faturalarımız ve sabit ödemelerimiz vb. pek çok gider mevcuttur.

Düzenli bir harcama programı yapmadığından zorunlu harcamalarına para ayırırken keyfi harcamalarına para ayıramayan pek çok insan görmekteyiz. Oysa keyfi harcama dediğimiz harcamalar belki de bizim ruhsal ve psikolojik açıdan en çok gereksinim duyduğumuz harcamalardır.

Ayda birkaç kere çocuklarımızla dışarıda bir yemek yemek, yılda birkaç kez tatil yapmak, zaman zaman eğlence merkezlerine giderek eğlenmek bizleri ruhsal yönden dinlendirir ve deşarj olmamızı sağlar. Belki de bu tür harcamalar hayattan en çok zevk almamızı sağlayacak yani anı yaşamamızı sağlayacak harcamalardır.

Mutluluklarımızı belki de hiç gelmeyecek bir zamana yani yarınlara erteliyoruz. ‘Evimin borcu bitsin tatile gideceğim, arabamın borcu bitsin üstüme başıma şunu alacağım.’ gibi sürekli bir erteleme alışkanlığı içerisindeyiz. Ancak yarınların garantisi yok belki de o beklediğimiz günleri görmeye ömrümüz kifayet etmeyecek.

Bugünden tezi yok ‘anı yaşamak’ istiyorsak kazandıklarımızın onda birini keyfi harcamalarımız için ayıracağımız bir hesaba yatıralım ve o parayı zorunlu harcamalarımız için kullanmayalım, sadece ailece mutlu olacağımız birliktelikler için kullanalım.