Vaktiyle çanak çömlek yapımında uzun yıllar çalışan bir kalfa, kendi başına bir dükkân açmayı arzu dermiş. Ustası da her defasında ona “Sen daha bu sanatın püf noktasını bilmiyorsun, biraz daha emek vermen gerekiyor.” dermiş.
Ustasının bu sonu gelmez nasihatlerinden sıkılan kalfa, artık dayanamamış ve bir dükkân açmış. Açmış açmasına da yeni dükkânında güzel güzel yaptığı çanak çömlekler onca titizliğine rağmen orasından burasından çatlamaya başlamış. Kalfa, bu çatlamaların önüne bir türlü geçememiş. Nihayet, ustasına gitmiş ve durumu anlatmış. Ustası da tezgâha bir miktar çamur koyarak“Haydi, geç bakalım tezgâhın başına da bir testi yapmaya başla. Ben de sana bu işin püf noktasını göstereyim.” demiş.
Eski çırak, ayağıyla merdaneyi döndürüp çamura şekil vermeye başladığında usta, önünde dönen çanağa arada sırada “püf” diye üfleyerek zamanla testiyi çatlatacak olan bazı küçük hava kabarcıklarını patlatıp dururmuş. Böylece kalfa da bu sanatın “püf noktasını” öğrenmiş.
