Arslan, Öküz Ve Çakal
Vaktin birinde oldukça çalışkan bir tüccar vardı. Kazanç sağlamak için gezmediği ülke kalmamıştı. Pek çok işe girmişti.Çok yorulmuştu.
Günlerce uykusuz kalmış, aç yatmıştı.
Daha çok kazanmak için ne gerekirse yapmıştı.
Aradan yıllar geçti. Tüccar çok zengin oldu.
Serveti padişahların hazinesinden daha çoktu.
İki de oğlu vardı. Onları en iyi şekilde yetiştirmek istiyordu. Bu uğurda elinden geleni esirgemiyordu. Ne gerekirse yapıyordu.
Gel zaman git zaman tüccar yaşlandı. Saçı sakalı ağardı. Beli büküldü.
Çocuklarının durumu değişmişti. Har vurup harman savuruyorlardı. Bolluk içinde yaşıyorlardı.Geleceği düşünmeden ellerine geçeni harcıyorlardı. Eğlenceler düzenliyorlar, israf içinde yüzüyorlardı.
Tüccar, çocuklarını durumuna çok üzüldü. Bu gidişle, bir ömür boyu elde ettiği serveti bir anda tüketecekti. Çocuklarına bir ders vermek istedi.
Onları yanına çağırdı.
Servetin önemini anlattı.
– Oğullarım, dedi; insanlar için servetin üç anlamı vardır. Birincisi, dünya da rahat etmek.Güçlü bir hazineye sahip olmakla sağlanabilir bu.
İkincisi, ün sahibi olmak. Bunu da ancak mal sağlayabilir.
Üçüncüsü, dünyayı ahiretin tarlası bilmek. Dünyada , öte dünya için çalışmanın bir yolu da mal ve mülk den geçer.Zengin insanlar, dünyada inançları için eserler yaptırırlar.Bu da onların öte dünyasını aydınlatır.
İşte servet bu denli önemlidir.Malı mülkü kazanmak zordur.Böylesine güç elde ettiğimiz bir şeyi kolay harcamak doğru mudur?
Sizin bu durumunuz beni çok üzüyor.Siz, hazır serveti rahatça harcıyorsunuz.Yerine yenisini koymuyorsunuz.
Çocuklar babalarını dikkatle dinlediler.
Büyük oğul, söz aldı:
– Ben, dedi, babasına; senin anlattığını doğru bulmuyorum. Mal mülk insana Allah tarafından verilir.Eğer, Yüce Allah onu vermezse insanın yapabileceği bir şey yoktur
