Rıfat Ilgaz (1911-1993)

İlk şiirleri ölçülü uyaklıdır. Bu şiirleri Kastamano’da çıkan gazetelerde yayımlanmıştır.

Rıfat Ilgaz, 1940’lardaki toplumsal gerçekçi şairlerin en önemli temsilcisidir.

Siyasi ve ideolojik sorunları yalın bir dille ortaya koymuştur.

İnsanların yaşantılarını, öykünmeden ve gösterişsiz bir dille yansıtır.

Toplumcu şiirleriyle Türk edebiyatında isim yapmış, daha sonra mizah yazarlığına geçmiştir.

Şiir anlayışı “Her şey açık açık söylenmeli.” anlayışına bağlıdır.

Konularında olaylarla gerçeklere büyük önem vermiştir.

1940’a kadarki şiirleri romantik, sonrakilerse toplumcu bir nitelik gösterir.

Eserleri:

Şiir:

Yarenlik, Sınıf, Yaşadıkça, Devam, Üsküdar’da Sabah Oldu, Soluk Soluğa, Karakılçık, Uzak Değil, Güvercinim Uyur mu, Kulağımız Kirişte, Ocak Katırı Alagöz, Bütün Şiirleri

Roman:

Karadeniz’in Kıyıcığında, Karartma Geceleri, Sarı Yazma, Yıldız Karayel

Anı:

Yokuş Yukarı, Biz de Yaşadık, Kırk Yıl Önce Kırk Yıl Sonra

Mizah, öykü ve roman:

Radarın Anahtarı, Don Kişot İstanbul’da, Bizim Koğuş, Hababam Sınıfı, Kesmeli Bunları, Nerde O Eski Usturalar, Saksağanın Kuyruğu, Şevket Ustanın Kedisi, Geçmişe Mazi, Altın Eskicisi, Palavra, Tuh Sana, Çatal Matal Kaç Çatal, Bunadı Bu Adam, Keş, Al Atını, Hababam Sınıfı Uyanıyor, Sosyal Kadınlar Partisi, Apartman Çocukları, Çalış Osman Çiftlik Senin 1984

Çocuk Kitapları:

Öksüz Civciv, Bacaksız Kamyon Sürücüsü, Bacaksız Sigara Çocukları, Bacaksız Paralı Atlet