İstanbul doğumlu şairin asıl adı Mustafa’dır.
İyi bir öğrenim görmüş, çeşitli devlet kademelerinde memurluk yapmıştır.
Naili-i Kadim diye de anılır.
Tasavvufun etkisinde kalmış, Halvetiye tarikatına girmiştir.
17.yüzyılın gazel ustalarındandır.
Neşati ile birlikte Sebk-i Hindi’nin edebiyatımızdaki en başarılı temsilcilerindendir.
Sebk-i Hindi şiirinde görülen anlam derinliği, hayal genişliği, dilde yabancı kelime ve uzun tamlama kullanımı Naili’nin şiirlerinin başlıca özelliklerindendir.
Şiirlerinde karamsar bir ruh hali vardır. Bunda zayıf, hastalıklı bir insan olmasının, rahat bir geçim sağlayamamasının da bir etkisi vardır. Kendisini tasavvufun mistik huzuru içerisinde eriterek şiirlerinde işlemiştir.
Naili, şiirlerinde ilahi aşkı işlemiştir.
Tasavvufu daha çok gazellerinde ve müseddeslerinde işlemiştir.
Tasavvufta ilerleyemeyişinden yakınışını şiirlerinde dile getirir.
Naili Divanı
Bir Divan’ı vardır.
