Rakipleri Elemek İşe Yarayan Bir Motivasyon Aracı mı?
Sınavlara hazırlanan öğrenciler sıklıkla motive edilmeye ihtiyaç duyar. Çünkü bu dönem sıkı disiplin ve çaba isteyen zorlu bir süreçtir.
Aradıkları motivasyonu bazen içlerinde ama çoğunlukla dışarıda bulurlar.
Bir zamanlar oldukça yaygın olan ödül, ceza ve rekabet duygusunu tahrik etmek gibi dışsal motivasyon kaynakları zaman zaman işe yarasa da çoğunlukla istenenin tam tersi sonuçlar vermektedir.
Çözdüğü soru, okuduğu kitap sayısına ya da elde ettiği sıralamaya göre ödül/ceza vermek kısa süreli olumlu sonuç veriyor gibi görünse de uzun vadede işe yaramıyor. Bu artık net.
Öğrenciler, aileler ya da eğitimciler arasında sıklıkla kullanılan Rakipleri Eleme ifadesinin sınava hazırlık için ne kadar motivasyon oluşturduğu tartışılır. Öğrencilere en son ne zaman rakip elemek için ders çalıştığını sorun.
Don Kişot gibi hayali rakiplerle savaşmak çok saçma. Her öğrencinin yapması gereken kendi içindeki “TEMBEL”i elemektir. Öğrencinin asıl rakibi kendini çalışmaktan alıkoyan içindeki KENDİSİ’dir.
Her gün bir önceki günden daha fazla çalışma isteği oluşturmak, her gün bir önceki gün anlamadığı bir konuyu daha anlamak somut ve etkisi hemen görülebilen bir yöntemdir.
Her gün dünkü bulunduğu yerden bir adım daha öteye geçmeyi alışkanlık haline getiren birisi gelişmenin tadını alır, ilerlediğini görür ve şevke gelir. Hem her gün kendini aşar, hem de gelişim hiç bitmez.
“Tırmanacak dağı olanın gözüne uyku girmez.”
Sınava hazırlanan öğrenci her gün kendi dağına bir adım daha tırmanır ve kendi zirvesini bir adım daha yükseltir.