SEVGİLER BENO’DAN – BENOKIZ
13.Baskı- Destek Yayınları- 231 Sayfa
“Bir insan kalbiyle değil yüzüyle tanır.”
İnstagram’da “benonungünlüğü” adı altında açtığı sayfa sayesinde tanıdım benokız’ı. Ve iyi ki tanıdım dediklerimden oldu. Sayfasındaki renkli dünyanın büyüsüne bakar bakmaz kandım. Sanki hepimizden farklı gibiydi. Bunca rengin içine sakladığı hüznü kelimelerle birleşip de dağ olunca yazdığı kitapla anladım. Meğer benokız; neler yaşamış, neler görmüş, ne badireler atlatmış da bizler görmemişiz. Keşke o günleri yazmasaydı, yazıp da hatırladıkça içine tekrar kor düşmemiştir inşallah diye ümit ettim.
Hem onun hastalıkla nasıl tanıştığını hem de bu dünyadaki davranışlarımızın aslında ne kadar eksik olduğunu anlatmış kitabında. Okudukça boğazım düğümlendi. Dilindeki neşeye rağmen sayfalardaki acı bas bas bağırıyordu, duyana.
“Her şartta renklenmek yalnız bizim elimizde.”
Evlendikten birkaç sene sonra geçmeyen öksürük, yükselen ateş ve ardından gelen terleme hissiyle sadece ilaç alıp gelirim düşüncesini de cebine katarak çıktığı evinden doktora doğru yol alıyor. Evden çıkarken de aklında hiçbir soru işareti yok, bu bir griptir deyip ardına düşmüyor. Normalde pek fazla hastalık hastası olmadığının da altını çize çize söylüyor. Tabii doktor birkaç şeyden şüpheleniyor.
“Görmek isteyene hediye çok bu hayatta.”
Ve birkaç şüphe üzerine tetkikleri yapılıyor. Maalesef ki sonuçlar kanseri işaret ediyor. Çoğu insanın aksine ahlanıp vahlanmıyor tam tersi metanetini koruyup Allah’a sığınıyor. Şikayet etmeyip, neden ben demeyip bu da bir sınavdır diyor. Yaşam enerjisini hiç kaybetmeyip hastanedeki her şeye ve herkese ona hayat enerjisi verebilecek isimler takıyor. Sadece bu davranışından dolayı bile mutluluk saçıyor etrafa. Zaten öyle de değil midir ki? Eğer mutluysan her şey, herkes gözüne güzel görünüyor ya. İyi düşünürsen hani iyiler karşına çıkar. Adeta “Secret” kitabındaki gibi, enerji meselesi her şey. E bir de destekçisi var tabi, onun deyimiyle Sarıoğlan. Hastane sürecinde de iyileşme evresinde de yanından hiç ayrılmıyor. Sevgi her şeyin üstesinden geliyor, gelmeye de devam edecektir elbette. Nitekim gerçek sevgi bunu gerektirir. Gerektirmeli de.
Çok şükür ki sevgili benokız tevekküle sığınmasının devasını buluyor ve iyileşiyor. Anlıyor ki her şey Allah’tan. Hayıflanmak hiç fayda getirmiyor. Aksine güzel görmeye çalışmak, hayatı daha da yaşanılır kılıyor. Okurken gözyaşlarımı tutamadım, bunca inancın karşılığını gördüğüne de epeyce sevindim. Etrafınızda kanser hastası varsa – ki umarım, ümit ediyorum yoktur- tavsiye edilesi bir eser. İnanç arşa değiyor, hüzün adeta tavan yapıyor. Gözyaşları sel olup akıyor, kelimeler coşarak koşuyor. Ve kitap devamı olacak gibi bir hava yaratılarak bitiyor. Umarım devamı gelir kitabın.
“Hediye almayı değil hediye vermeyi seven insanlara rastlamanız dileğiyle.”
