Roman, bir yazar adayının ilk romanının basılıp basılmayacağının cevabını yayınevinden beklerken kendi kendisiyle giriştiği hesaplaşmayı konu alıyor.
Romanın kahramanı Cemil, eşi Nazlı le sıradan bir hayat yaşarken yıllardır yaptığı inşaat mühendisliği görevini bırakıyor ve ev erkeği (!) olmaya karar veriyor. Birkaç arkadaşı dışında dışarıyla pek münasebeti yok Cemil’in. Apartmanlaşmanın yoğunlaştığı bir semtinde yaşıyor Anakara’nın. Toplu konutların gittikçe artmasına şahit oluyor. Cemil’in hayatı, haftada bir oynadığı halı saha maçları dışında bu mahallede ve esas olarak bir oda ve bir salondan oluşan evde geçiyor. Elektrik faturasının zamanında ödenmesi gibi küçük işler, üst kattan banyoya su sızması gibi olaylar, komşudan gelen bir ses ya da evde duyulan bir tıkırtı, yaşlı komşuyla, bakkalla ya da güvenlikle zorunlu olarak kurulan birkaç sözcüklük diyalog bu son derece durağan hayatta anlatılmaya değer önemli olaylar halini alıyor. Olağanüstü olaylar yok, her şey sıradan.
Eserde üzerinde durulan konular aşk, edebiyat ve arkadaşlık.
Cemil’in, Nazlı’nın ve onların arkadaşlarının aşktan beklentisi dile getiriliyor. Nazlı’nın kocasının çalışmıyor olmasını dile getiremiyor olması içini acıtıyor Nazlı’nın. Evin yükünün üzerinde olduğunu hissetmesi onu zaman zaman üzüyor. Bazen aşkını, sevgisini sorguluyor olsa da Cemil’i seviyor. Arkadaşlarından İlhan’ın yasak aşk yaşamasını onaylamıyor.
Romanın sonunda bir yayınevi editörü Cemil’i arayarak yazmış olduğu eserde birtakım düzeltmeler yapması gerektiğini söyleyerek telefonu kapatıyor.
Barış Bıçak’çının okuduğum ilk romanı. Okuduğum romanın basım yılı 2007. Barış Bıçakçı’nın üslubu akıcı. Cümleler güzel kurulmuş. Eser iki defa okunmayı hak ediyor. İkinci defa okursam altı çizeceğim yerler oldukça çok. Romanda modern insanın çelişkileri ve çıkmazlarına da yer verilmiş. Cemil, çalışmıyor; ama karısı Nazlı doktor olduğu için geçimlerinde maddi sıkıntı yok. Türkiye şartlarını düşününce bir erkeğin çalışmadan karısının kazandığı parayla yaşamını sürdürmesi biraz zor. Mahalle baskısı, erkeklik gururu… daha birçok sebep sayabiliriz.
