Çocuk Eğitiminde Anne ve Babanın Görevleri
Çocuğun eğitimini aldığı ilk yer ailedir. Eğer çocuk mutlu bir aile ortamında büyürse o çocuk şüphesiz ki büyüdüğünde hayata olumlu bakan, çevresine mutluluk saçan bir birey olacaktır. Toplumu oluşturan ailelerin huzuru ve mutluluğu için de çocuk eğitimi önemlidir. Bunun için de anne ve babaya çeşitli görevler düşmektedir. Peki bunlar nelerdir?
Annenin görevleri:
1.Annelik duygusunu tatmadan önce anne adaylarının kendilerini bir çocuğun nasıl yetiştirileceği konusunda yetiştirmesi, gerekirse bu konuda seminerlere katılması lazım.
2.Anneler çocuklarının belirli yaş aralıklarında nasıl bir psikoloji içerisine girebileceklerini öğrenmeli ve buna göre onlara davranmalıdır.
3. Çocuklarının temizlik, uyku, yemek ve sağlık kontrollerini düzenli olarak yapmalı.
4. Çalışan annelerin işten geldiğinde çocuklarıyla yeteri kadar ilgilenmesi lazım ki çocuk psikolojik açıdan kendini yalnız hissetmesin. Anneyle duygusal ve psikolojik açıdan yoksun büyüyen çocukların ileride çok büyük ruhsal bunalımlarla karşılaştığını biliyoruz, duyuyoruz.
5. Anneler çocuklarına baskı yapmadan davranmalı, onları sevgi ve şefkatlerinden mahrum bırakmamalıdır.
6. Çocuklarının bir birey olduğunu kabul etmeli.
7. Çocuğunun yerine çalışmamalı, ona destek olmalıdır.
8. Anne koruyuculuk rolünü yavaş yavaş en aza indirmeli ki çocuk çevresiyle, arkadaşlarıyla ilişkilerinde kendi kendine karar verme durumunda kendine güvenen bir birey olabilsin.
9.Çocuğunuzun da özel yaşantısı olacağını kabul edin ve onun hatıra defterini, günlüğünü okumaya, özel konuşmalarını dinlemeye çalışmayın.
Babanın görevleri:
1.Baba ailenin reisi ve direğidir. Otoriteyi temsil eden babanın bu otoritesini sağlayacak kişi de annedir. Otoriteyi sağlayayım derken aşırı baskıcı tavırlar çocuğun gelişmesini önler.
2. Çocuklar toplumsal kuralları babayla öğrenir. Babanın koyduğu kurallarla çocuk yasaklara karşı davranışlarını belirler ve aynı zamanda özgürlüğü de tanımış olur.
3.Baba çocuğuna sevgiyle davranmasını da bilmelidir. Çocuğa güler yüzlü olursan şımarır, diyen babalar görmekteyiz ki bu son derece yanlıştır. Tatlı sert olmayı bilmelidir bir baba.
4.Babalar çocuklarının psikolojik özelliklerine göre davranış geliştirmeliler. Çünkü bazı çocuklar hassas yapıya sahip oldukları için fazla otoriteden çok olumsuz etkilenebilir. Bu tip çocuklar genellikle duygusal ve zeki çocuklardır. Bunlara karşı sert davranmak çocuğun içe kapanık bir şahsiyet geliştirmesine sebep olabilir. Aynı zamanda bu çocuklar bu tür sert davranışları hayatları boyunca unutmazlar.
5. Babalar çocuklarının yaşlarına ve ilgilerine göre ihtiyaçlarını bilmeli ve buna göre davranmalıdır.
6. Baba gerektiğinde çocuğuyla arkadaş olabilmelidir. Onunla sinemaya, tiyatroya, denize, balık tutmaya gitmelidir.
7.Çocuğuna onun yapabileceği değişik görevler vererek onda sorumluluk duygusunun gelişmesine fırsat tanımalıdır.
8. Çocuğunun sorunlarını dinlemeli, onunla oturup sohbet etmelidir. Bu şekilde baba ve çocuk birbirini daha yakından tanıyacak ve çocuğun babasına olan sevgi ve saygısı artacaktır.
Kısacası yukarıda belirtildiği gibi yetiştirilen çocuklar başarılı, mutlu, huzurlu, kendine güven, sorumluluğunu bilen sağlıklı kişiler olacaktır.
