Ev Yapımı Sihirli Değnek – Kitap Tanıtımı

1. Basım Şubat 2016

12. Basım Eylül 2020

Yazan: Şermin Yaşar

Sayfa sayısı :115

İnsana huzurlu hissettiren bazı anlar vardır. Bir ağaç gölgesinde yaprakların sesini dinlerken başımızı kaldırıp gökyüzüne bakmak, ilkbahar akşamı dalgaların kıyıya vuran seslerini dinlemek… gibi gibi şeyler. Fakat ben bunların hiçbirini yapmadım. Aldım elime çayımı, kitabımı ve huzura dair hissettiren ne varsa bu kitabın satırlarında yaşadım.

Mutluluğun kaybolduğu, maddelerde, eşyalarda arandığı bir dönemdeyiz. İlla mutlu olmak için bazı sebepler, özel günler bekliyoruz. Oysa mutluluk tam da şu anda, içimizde, yeni aldığımız nefeste. Açıkçası bu kitabı okuduğumda mutlu olduğum kadar pişman olduğum tek şey neden daha önce mutlu olamadığımdı. Demek mi mutluluk her daim varmış, onu beklememize gerek bile yokmuş.

Sevgili Şermin Yaşar, kendi yaşadığı tecrübelerle beraber ” Kendimizi tanıyıp, kendimize inanıp, kendimiz için özene bezene, itinayla, sabırla bir sihirli değnek yapacağız.” diyerek anlatısına başlıyor.

Benim en beğendiğim bölüm “kiler” bölümü. Yazar bu bölümde kendisinin kalbinde bir kiler olduğunu, kapısını açınca yüzüne orada sakladığı mutluluk çuvalları, hüzün torbaları, iyi dileklerini, çocukluğunu, anılarını anlatıp bizi bir yolculuğa çıkarıyor.

Dikkat çekici görsellerle süslenmiş olan bu kitap, okurları adı gibi sihirli bir dünyaya sürüklüyor.

Genel olarak eğlenceli ve karşılıklı bir sohbet niteliğinde ilerleyen bir kitaptı.

Kişisel gelişim kitaplarına nazaran hiç sıkmayan keyifli bir anlatımı vardı.

Kitapta altını çizdiği çizdiğim yerlerden birkaçını sizlerle paylaşmak istiyorum:

“Bırakalım gürlemek gökyüzünün işi olsun, biz yağmura özenelim. Başkalarının bize verecekleri yanında, kendimize verdiklerimize de bakalım.”

“Biliyorum ki mükemmel değilim, asla olamayacağım, bunun için çabalamam gereksiz bir gaye.”

“Sevdiğim şeyleri düşünmek, güzel şeyleri hatırlamak, kendime “nasılsın kendim, var mı bir sıkıntın, iyi misin” diyebilmek için bir fırsat. Bazen durmak gerekiyor. Kendinle başbaşa kalmak… Kendi hatrını sorabilmek, kendine “aldırma” diyebilmek, kendi sırtını sıvazlayabilmek gerekiyor. Bazen sadece sessizliği dinlemek, yenilenmek için yetiyor.”

“Yalnızlık… Edebiyatın yarısı bu kelime üzerine kurulu. Yüzyılın belası. Herkes yalnızlıktan şikayet ediyor, “o kadar yalnızım ki” diyorlar boyunlarını bükerek. İnsan düşünmeden edemiyor, herkes bu kadar yalnızsa neden birbirine yoldaş olmuyor insanlar.”

“Hayat, nerede ineceğimizi kendimizin tayin edemediği uzun bir yolculuk. Mutluluk bir hedef değil. Bu yolculukta hissettiklerin, yaşadıkların, gördüklerin, göremediklerin, merak ettiklerin, söylediklerin, tanıştıkların, duyduklarında mutluluk. Eğer mutluluğu yolun sonuna koyarsak, belki ulaşamadan inebiliriz trenden. Mesele yola çıkmadan önce onu da yanımıza alabilmekte. Mesele, halihazırda içinde olduğun bu uzun yolculuğun tadını çıkarabilmekte.”

Keyifli okumalar 🙂