Ahmet Muhip Dıranas (1909-1980)

Fahriye Abla şiiri ile tanınmıştır.                Şiirlerinde ses, biçim güzelliği ve sağlam bir dil yapısı vardır.

Hece ölçüsünü değişik nazım biçimleri içinde kullanmıştır.

Dörtlük nazım birimini kullanmasının yanında ikilik, üçlük, beşlik ve yedilik de kullanmış; sone, terza rima biçiminde olan şiirler de yazmıştır.

Baudelaire, Verlaine gibi Fransız sembolistlerinden etkilenmiştir.

Kendine has bir şiir dili oluşturarak Batı şiiri ile geleneksel biçimleri başarıyla birleştirmiştir.

Yalın söyleyişi tercih etmiştir, ancak bu söyleyişte her zaman açık olmayan yer yer imgeler ve benzetmelerde izlenimci bir özellik vardır.

Dil ve söyleyişindeki yenilik, insan psikolojisi ve davranışlarını ustaca kullanmasıyla edebiyatımızda özel bir yeri vardır.

Şiirlerinin temaları aşk, mutluluk özlemi, tarih, metafizik, tabiat aşkı, umut ve umutsuzluklardır.

Dıranas bireysel ve estetik bir şiir görüşüne bağlıdır. Dıranas’a göre: “Şiir kelimelerle dördüncü bir boyut yaratma çabasıdır. Şiirin amacı insandır.”

Hüzün onun şiirlerinin ayrılmaz bir parçasıdır.

Tiyatro türünde de eserler vermiştir. Çevirileri, düzyazıları ve oyunları da ilgiyle karşılanmıştır.

Ahmet Muhip Dranas’ın meşhur şiirleri, Fahriye Abla, Olvido, Kar, Serenad’dır.

Eserleri:

Şiir:

Şiirler, Kırık Saz

Oyun:

Gölgeler, Çıkmaz, O Böyle İstemezdi, Oyunlar