Aklın başına gelince, pişman olacağın bir işi sakın yapma. (Mevlana)
İKİ KERE DÜŞÜN
Bizi diğer canlılardan ayıran en önemli özelliğimiz aklımızdır. Akıl insanın bütün hayatının, bütün işlerinin, bütün yaptıklarının ve yapacaklarının sahibidir. Akıl olmasa düşünemeyiz. Düşünemezsek hiçbir şeyi doğru yapmaz hep hataya düşeriz. Allah bize bu aklı verdi ve bizi diğer canlılardan ayırdı ki bu aklı en doğru şekilde kullanalım diye.
Tabii ki tüm insanlar Allah’ın verdiği bu aklı kullanıyor. Ama bazıları doğru, bazıları yanlış bir şekilde. Aslında keşke herkes aklını doğru bir şekilde kullansa ama maalesef hiçbir şey istendiği gibi olmuyor. O yüzden her şeyi düşünerek halletmeliyiz. Mesela ders çalışmadan yazılıdan yüksek not alamazsın. Bazı insanlar sürekli der niye yüksek not alamadım diye ama niye alamadığını kendisi çok iyi bilir, çünkü ders çalışmamıştır. Zaten önemli olan çok yüksek bir not almak değil, önemli olan senin o sınav için çalışman, çabalamandır. Bence o yüzden Hz. Mevlana bu sözü bir işi yapmadan önce iki kere düşün demek istiyor. Hata ve yanlışa düşmeyelim diye.
Her insan mükemmel değildir. Herkesin kendine göre bir yanlışı, bir kusuru vardır. Ama önemli olan bu kusurları kapatmaya çalışmak ve diğer bir işimizde aynı hatalara düşmemektir. O yüzden iyi düşünüp hiç hataya düşmemek için iki kere düşünelim.
Dicle Özbey
Aklın varsa bir başka akılla dost ol da işlerini danışarak yap. (Mevlana)
Akıllı bir kişi isen, yapacağın işi büyüklerine veya danışacağın şeyin üstünde uzman olan kişiye danışmak gerekir.
Mesela Ahmet diye bir kişi, bir iş yeri açmak istiyor. Bu işi tam bilmiyor. Eğer gidip kendinden büyük veya bu iş üzerinde uzman olan kişiye danışırsa daha iyi bilinçlenmiş olur. Bir elin nesi var iki elin sesi var. Yani iki el bir elden üstündür. Bir kişinin yapacağı işi 10 günde yapmak. Yani birisine danışarak bir işi yaparsak daha kolay olur.
Bir işe kalkışmadan önce bir kişiye danışmalıyız ve ondan bilgi istemeliyiz. Her zaman böyle yaparsak kolay kolay kaybetmeyiz.
Berkay Yıldırım
Kanaatten hiç kimse ölmedi, hırsla da hiç kimse padişah olmadı.
MEVLANA
İnsan elindekinin değerini bildiğini yani bunun farkına varabildiğinde aynı zamanda hayattan ders çıkarır. Bilinçli bir birey olur. Hayatı iyi bir şekilde yaşama fırsatını yakalar. Oysa kimse kanaat etmeyi bilmiyor…
Birçoğumuz birinde bir azim gördüğünde onu kıskanıyor. Onun önüne geçmeye çalışıyoruz. Yani onun var olan başarısından rahatsız oluyor ben ondan daha iyiyim diyoruz. Bunu her konuda yapıyoruz. Hırs bizi birbirimizden uzaklaştırabiliyor. Hırs yüzünden küskünlükler oluyor, dağılıyoruz ve sonunda da genelinde bu hırsın fazla bir işe yaramadığını görebiliyoruz. Bildiğimiz bir hikâyede de bahsedildiği üzere; baba oğluna zamanında sen adam olamazsın demiş. Bu söze karşılık çocuk hırs yapıp kaymakam olmuş ve bir gün babasını ayağına çağırtmış. Babası da yanına gidince, oğlu ona adam olamayacağını söylediğini dile getirmiş. Babası da ben sana kaymakam olamazsın demedim, adam olamazsın dedim, demiş.
Yani kısacası kanaat eden kimse hiçbir zaman kötü bir durumda değildir. Hırs edip bir yerlere gelmeye çalışanlarda yine bir şeyler eksiktir. O halde bu gibi olaylarda hırs değil de kanaat etmeyi öğrenmeliyiz.
