Ahmedi
Beylikler döneminin önde gelen şair ve yazarlarındandır.
Asıl adı Taceddin İbrahim’dir.
Öğrenimine Anadolu’da başlamış, Mısır’da devam etmiş, döndükten sonra Kütahya’ya yerleşmiştir.
Germiyanoğlu beylerinden Süleyman Şah’ın hizmetine girmiş, sonraları Yıldırım Bayezid’in oğlu Emir Süleyman tarafından korunmuş ve ömrünün çoğunu Bursa’da geçirmiştir.
Amasya’da vefat ettiğinde divan katibi olarak görev yapmaktadır.
Döneminin en fazla eser veren âlim şairlerindendir.
Eserleri:
Ahmedi Divanı’nda kasideler, gazeller, terkib-i bend ve terci-i bentler vardır.
Divan:
Hacimli bir divandır.
İskendername
Eser Makedonyalı Büyük İskender’in doğu seferini ve doğu ülkelerini ele geçirmesiyle ilgilidir.
Mesnevi nazım şekliyle yazılan İskendername, 8000 beyti aşmaktadır.
Nizami’nin aynı adlı eserine ilavaler yapılarak, bazı yerler çıkartılarak zenginleştirilmiş esere yeni olaylar katılmış ve esere yeni motifler eklenmiştir.
Cemşid ü Hurşid:
Selman-ı Saveci’nin aynı adlı mesnevisinden Türkçeye çevrilmiş, ancak daha sonra yaptığı eklemelerle yeni bir esere ortaya koymuştur.
Cemşid ü Hurşid’de Çin fağfurunun yani hükümdarının oğlu Cemşid ile Rum kayzerinin kızı Hurşid arasındaki aşk anlatılır.
Tervihü’l Ervah:
Ahmedi’nin tıpla ilgili mesnevisidir.
Eser 10.000 beyitten oluşmaktadır.
Tıp tarihi açısından önemli bir eserdir.
Mirkatü’l Edeb:
Arapça-Farsça manzum sözlüktür.
