1.Aşağıdaki cümlelerdeki yüklemlerin altını çiziniz.
Mutluluğu sağlayan en önemli şey, yakın sosyal ilişkilerdir.
Mutlu olmakla toplumsal bağlılık, bağlanabilme, dostluk kurabilme arasında bir ilişki var.
Zaman, mutlak biçimde sınırlı bir kaynaktır.
Ayrılığın beni zehirledi, o tatlı sözler hatırımdan hiç çıkar mı?
Romanda anlatılan olaylar ve kişiler soyut değildir.
Edebiyatçı, eserinde gerçek yaşamı, yorumunu ve hayal gücünü katarak aktarır.
Bunu niçin bu kadar çok istiyordum?
Daha çok kazanıp daha çok harcıyor; fakat diğer insanlarla daha az zaman geçiriyoruz.
Yakın ilişkilerin oluşması zaman ve emek ister.
Modern uygarlık, eşyadan yana zengin, zamandan yana yoksul bireyler üretiyor.
Ekonomik pazarda kişiler tatmin olmadıklarında, terk etmeyi, bırakıp gitmeyi tercih ederler.
Seçmek zorunda kalmak bazen iradeleri felç ediyor.
Daha önce başka bir kitapta ilgi çekici öyküsünü okuduğum dolar milyoneri Zell Kravinsky, buradaki söyleşisinde, “Evsizler varken kimsenin iki eve sahip olmasına gerek yok.” diyordu.
İnsan iyi bir şey yapmak istediğinde bunu hemen yapmalı, çünkü bencillik duygusu hemen geri gelebilir.
2. Aşağıdaki cümlelerdeki öznelerin altını çiziniz.
Bu ölçüde bir fedakarlık, pek çoğumuzu huzursuz eder, zira içimizde bir suçluluk duygusu uyandırır.
Modern dünyada dikkate almamız gereken seçenekler artmıştır ve reddettiğimiz seçenekler, tüm albenileriyle bize uzaktan göz kırpmaya devam etmektedir.
Aklımız onlarda kaldığı için, seçtiğimiz şeyden sağladığımız doyum azalmaktadır.
Başarısızlıklarımız için önce süreceğimiz bahanelerimiz yoktur artık.
Modern hayatta deneyimlerimizden aldığımız tatminin azalmasının nedenlerinden biri de, kendi yaşantılarımızı kıyaslayacağımız şeylerin bolluğudur.
Maddi ve sosyal şartlarımız geliştikçe kendimizi kıyasladığımız standartlar yükselir.
Seçeneklerin artması, kaçınılmaz biçimde beklentilerin de artmasına sebep olur.
Modern dünyada istenmeyen, hayal kırıklığı yaratan her seçim, hatta umulduğu kadar haz vermeyen her olumlu yaşantı bile, kişinin kendi kendisini suçlamasına yol açmaktadır.
Kişi, tercih etmediği imkanlar ve kaçırdığı fırsatlar yüzünden pişmanlık duymakta, refah ve bolluğun ortasında mutsuz ve tatminsiz olmaktadır.
Mutluluğun bir hapla başarılabileceği düşüncesi, insandaki mücadele ve mukavemet azmini törpülüyor.
Bir hayatın başarı veya başarısızlığı kişinin kendini yeterince ortaya koyup koyamadığı ile tartılıyor.
Doğunun kadim bilgeliğinin iğdiş edip yalapşap reçetelere dönüştüren yüzeysel kitaplar, hayatı anlamakta bize kılavuzluk etmeye kalkıyor.
3. Aşağıdaki cümlelerdeki nesnelerin altını çiziniz.
Hayatımda ilk defa, birisinin hiç utanıp sıkılmadan kendisini böyle tanımladığını duyuyordum.
Sahici ilişkiler kuramayan, hayatlarında dostluğun kol kanat geren varlığını hissedemeyen insanlar güvenlik ihtiyaçlarını daha çok maddi kazanımla gidermeye yönelirler.
İnsanda pek çok şey güvensizlik yaratır.
İçinde yaşadığımız çağ, insanın tamahkarlığını kamçılıyor.
İnsanlar, başkalarına göre kendilerini daha üstün konumda hissettikleri sürece, gelirlerindeki düşmeyi çok önemsemiyorlar.
O halde sizden daha varlıklı, daha başarılı insanlarla kendinizi mukayese etmeyi bırakın, siz sadece kendi kendinize neyi yapabildiğinize bakın.
Mutluluğu sürdürmek için elinizde olanı tatmak ve onun üzerine bir şeyler eklemek istersiniz.
Kolay hedefler bizi çabuk sıkar.
İlişki ve dostluklar, bize kişisel bir kimlik duygusu kazandırır.
Dünyayı keşfetmek için bu belgeselleri izlemelisin.
Bedeline razı olmadığım hiçbir şeyi yapmadım.
Kösem, bu çocuğun doğmasını istemiyor.
Ben sana bu zamana kadar ne yaptım?
İleride tatsız hadiseler istemiyorum.
Beni emretmişsiniz sultanım, dedi.
Savaşın son bulmasını istiyoruz.
Seni bir daha göremem, sanıyordum.
Anladığımız kadarıyla sen bizi oyun oynuyoruz, sanmışsın.
Bütün gücümüzü Anadolu’ya çekmeliyiz.
