Necip Fazıl Kısakürek (1905-1983)

İlk şiirlerini Milli Mücadele yıllarında yazmıştır.

Kaldırımlar şiiriyle tanınmış ve ünlenmiştir.

Heceyi ustalıkla kullanarak; mistik, din ve tasavvuf konularını işlemiştir.

1933 yılından itibaren piyes ve hikayeler de yazmıştır.

1943’ten sonra din ve siyaset alanlarında yazılar yazmıştır. Bu dönemde mistik şiire yönelmiştir.

Materyalist şiirin karşısına mistik şiirle çıkmıştır.

1955’te Sonsuzluk Kervanı adlı şiir kitabı yayımlanır. Necip Fazıl; şiiri, üstün bir algılama sorunu ve mutlak gerçeği, yani Allah’ı arama yolunda sonsuz bir uğraş olarak görür.

Sağlam bir dili vardır. Mistik şiirlerinde çağdaş insanın bunalımlarını işler.

Tiyatrolarında daha çok korku ve kaygı psikolojilerini işlemiştir.

Anı, makale, inceleme türü eserlerinde daha çok dini ve siyasi konuları ele almıştır.

Şiirlerinde insanın evrendeki yerini araştırmış; madde ve ruh problemlerini, iç alemin duygu ve tutkularını dile getirmiştir.

“Çile” şairi olarak bilinir. Öykü, roman, oyun, makale, fıkra, monografi ve anı da yazmış olmasına rağmen şiirleriyle tanınır.

Hece ölçüsünü ustalıkla kullanmıştır.

Fransız şiirinden ve Sembolizm’inin etkisinde kalmıştır.

Eserleri:

Şiir: Çile, Kaldırımlar, Örümcek Ağı, Sakarya Türküsü, Sonsuzluk Kervanı, Şiirlerim

Tiyatro: Tohum, Bir Adam Yaratmak, Künye, Sabır Taşı, Para, Reis Bey, Ahşap Konak

Hikaye: Birkaç Hikaye Birkaç Tahlil, Ruh Burkuntularından Hikayeler

Roman: Aynadaki Yalan, Kafa Kağıdı

Anı: Babıali, Yılanlı Kuyudan

Monografi: Çöle İnen Nur, Son Devrin Din Mazlumları, Namık Kemal

Makale: İman ve İslam Atlası, Babıali