Çalışma Kitapçıkları

Yazım Kuralları Etkinlikleri 1

“ki”nin yazımıyla ilgili doğru yanlış etkinliğidir.

1.ETKİNLİK: Aşağıdaki cümlelerde ve mısralarda “ki”lerin yazımıyla ilgili yanlışlık varsa cümle veya dizelerin karşısındaki boşluğa Y, yanlışlık yoksa D yazınız.

1Bekliyorum.
Öyle bir havada gelki,
Vazgeçmek mümkün olmasın.
2Bir tek insanın bize “İyi ki varsın!” demesi, var olduğumuz için mutlu olmamızı sağlar.
3Etrafımız o kadar çirkefle doluki, temiz kalmak için tek çare kendi dünyamıza çekilmek.
4Kitapların düşmanları insanlarınki ile aynıdır; ateş, nem, zaman ve içindekiler.
5Yavaşça kalemin kulağına eğilip dedimki: Bir daha onun adını yazarsan, seni de kırarım.
6Küçükken anneme mezarlıktan korkuyorum dediğimde “Ölüden değil diriden kork.” demişti. Zamanla anladımki annem yine haklıydı.
7Herkesin, gidebileceği bir yeri olmalı. Öyle bir an olur ki, insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir.
8Dolu dolu yaşa hayatını, dilini keşkeler sarmasın. Ve öyle birini sev ki; gündüz güneşe, gece yıldıza ihtiyaç kalmasın.
9Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızda ki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün.
10Şeytan diyor ki: “Aç pencereyi; Bağır, bağır, bağır; sabaha kadar.”
11Öyle bir an gelir ki; bazı yolların dönüşü, bazı hataların özrü, bazı insanların anlamı olmaz.
12‘Kimseyi kırmayayım diyorum, bir de bakıyorumki kendim paramparçayım! İlhan Berk
13Sen benim hiçbir şeyimsin
Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmemki nesin…
14Duydum ki, yüzüme söylemekten kaçmış, gıybetimi yapmışsın. Benim gibi bir acizden korkmuş, Allah’tan korkmamışsın.
15Öyle ölüler vardır ki ben onların öldüklerini düşündükçe vakit olur yaşadığımdan utanırım.
16”Hesabını veremeyeceğiniz işlere kalkışmayın. Çünkü öte ki tarafta bulaşık yıkatmıyorlar.” İlhan Berk
17Kuşkusuz ki en büyük ön yargı; etrafımızda ki herkesi insan sanmamızdır.
18Sana ihtiyacım yok ki benim. İnsan yalnız da mutsuz olabilir çünkü..
19Madem ki hatırı yok bunca senenin, namı namert olsun geri dönenin.
20Öyle güzel gülmelisin ki, insanlar seni ağlatmaya utanmalı!
21Asla vazgeçme. Unutma ki anahtarlıktaki son anahtar, her zaman kapıyı açan anahtardır.

2.ETKİNLİK:
Aşağıdaki cümlelerde ve mısralarda “ki”lerin yazımıyla ilgili yanlışlık varsa cümle veya dizelerin karşısındaki boşluğa Y, yanlışlık yoksa D yazınız.

1Bazen diyorum ki onu kafama takmamalıyım. Sonra da diyorum ki; önce kalbimden atmalıyım.
2Aşk öyle bir histirki, nereden geldiğini bilemediğimiz gibi, günün birinde nereye kaçıp gittiğini de bilemeyiz.
3Dolu dolu yaşa hayatı,
Dilini keşkeler sarmasın.
Ve öyle birini sevki;
Gündüz güneşe, gece yıldıza ihtiyaç kalmasın.
4Düşünebilen herkesin insan olması; insan olan herkesin düşünebildiği manasına gelmiyor ne yazıkki.
5BiI ki, yaşadıkIarınIa değiI, yaşattıkIarınIa anıIırsın. Ve unutma; ne yaşattıysan elbet bir gün onu yaşarsın.
6Beyinlerimiz savaşsın isterdim ama görüyorum ki siz silahsızsınız bayım.
7Gökyüzü, üç beş bulut, akşam garipliği… Başka nemiz kaldı ki şu yalan dünyada?
8Bekliyorum,
Öyle bir havada gel ki;
Vazgeçmek mümkün olmasın.
9Yalan öyle nüfuz etmişki insanların diline, doğruyu söylemek gerekirse, diye bir kalıp var.
10Anladım ki, insanlar; susanı korkak, görmezden geleni aptal, affetmeyi bileni çantada keklik sanıyorlar ama yanılıyorlar.
11Öyle bir zaman gelecek ki, toz kondurmadıkların, kirden görünmemeye başlayacak.
12Kış gelmek üzere, oysa ki gönül kışa girmeye hazır değil.
13Bir ülkede akıl ve sanattan çok servete değer verilirse bilinmelidir ki orada keseler şişmiş, kafalar boşalmıştır.
14Uyandım bir baktım ki sabah,
Güneş vurmuş içime;
Kuşlara, yapraklara dönmüşüm,
Pır pır eder durur, bahar rüzgarında.
15Kuşkusuzki en büyük ön yargı, etrafımızdaki herkesi ”insan” sanmamızdır.
16Madem ki hatırı yok bunca senenin, namı namert olsun geri dönenin.
17“Benimle ömür geçer mi ki?” dedim. “Senle geçirmeye ömür yeter mi?” dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.
18Kitapların düşmanları insanların ki ile aynıdır; ateş, nem, zaman ve içindekiler.
19Mutlu olmanın yolunu, karşımızda ki kişiyi mutlu etmek sanıyorduk. Yanıldık! Çünkü ne kadar mutlu ettiysek, o kadar yalnız kaldık.
20Bazen birinin yokluğuna o kadar alışırsın ki, başka birinin gelip o boşluğu doldurmasından korkarsın.
21Öyle sessizce öldüm ki defalarca, hiçbir zaman anlaşılmadı yokluğum.
22İnsanlara öyle iyi davranınız ki, düşmanlarınız bile ölümünüze ağlasınlar.

yazımkurallarietkinligi1 İNDİR.

Yazdır

Yazar hakkında

Süleyman Kara

Öğrenci ve öğretmenlere faydalı olmak için onlara kaliteli edebiyat sitesi olan edebiyat sultanını sundum.

Yorum yap